Vi propongo una nuova sfida per voi latinisti in fasce, pubblico un manoscritto dell’eccelso generale e storico sestus iacopus maximus che guido le legioni della res publica contro le armate della Svervegia e voi dovete tradurlo. Il più valente tra di voi ricevera la benevolenza dell’orator maximus qui ego sum.

Testo

Illo tempore cum dadx rex erat, omnes in civitate eum admirabantur sed sestus iacopus maximus, dux legionum, (causidicus) homo qui nigra in candida vertit, despiciebat (guardare dall’ alto in basso) regem immo eius potestatem voluit capere. Itaque postero die ,cum rex adpropinquaret in sesti castra, hic imperavit suis ut eum cohiberent (cohibeo – es -hibui). Cum in senatus contione fuit dadx movit senatorum animo forte cum oratione. Coepente bello, sestus iacopus, homo magna virilitate et summo ingegno, reliquit Urbem et ducit legionem in Galliam.

Ibi magnum feroceque bellum contra barbaros vicit, urbes et agros vastavit et redit in patriam suo cum exercito.Dum de media nocte dadx rex legatos eum necandi causa missit, sed Quintilius Scardius, qui umilis ducis servus quoque erat, eum servavit ex morte. Deinde sestus iacopus furens contra regis exercitum suis marciavit; tragicum bellum civile coepit. Quis vicit, quando finem habuit, quanti ex gentes necati fuerunt ? Nescio. Sed sine dubium sestus iacopus et dadx rex pulchriores quam quintilius scardius fuerunt.