Incorruttibilità di Fabrizio

Testo

Tarentini, cum Romani contra eos bellum gererent quia eorum legatis iniuriam fecerant, a Pyrrho auxilium petiverunt, qui, cum in Italiam venisset, Romanos compluribus proeliis vicit. Tum senatus contra eum misit Fabricium ut hostem ex Italia pelleret. Pyrrhus, cum non ignoraret praeclaram Fabricii integritatem, tamen animum eius temptare studuit et ad eum legatos misit ut pacem iungeret. Fabricius autem, cum multa munera ei rex promisisset, tamen nullo modo condiciones pacis iniquas et inhonestas accepit, neque vincere dolo vel fraude voluit. Cum enim noctu venisset medicus Pyrrhi ad castra Romanorum, sic dixit: «Regem meum veneno interimam, si mihi praemium magnae pecuniae promiseris». Haec cum audivit, ille vehementi ira exarsit et militibus suis imperavit ut medicum catenis vincirent et ad castra regis reducerent, cum armis et virtute, non fraude, cum hoste certare cuperet.

 Traduzione

I Tarantini, quando i Romani gli fecero guerra perché avevano ingiuriato i loro ambasciatori, chiesero aiuto a Pirro, il quale, quando venne in Italia, batté i Romani in molte battaglie. Allora il Senato gli mandò contro Fabrizio perché cacciasse il nemico dall’Italia. Pirro, sebbene non ignorasse la famosa incorruttibilità di Fabrizio, cercò di tentare il suo animo e gli mandò ambasciatori per fare la pace.  Fabrizio invece, benché il re gli avesse promesso molte ricompense, tuttavia in nessun modo accettò condizioni di pace inique e disoneste.

Quando infatti venne nottetempo il medico di Pirro all’accampamento dei Romani, così propose (lett: disse): “ucciderò il mio re, se mi garantirai un premio di molto denaro”. Quando udì ciò, egli si infiammò di ira violenta ed ordinò ai suoi soldati di mettere in catene il medico e di ricondurlo all’accampamento del re, desiderando combattere il nemico con armi e valore, non con l’inganno.