Un esercito in difficoltà

Testo

Ingenti et gravi metu exercitus Romanorum adflictabatur, quia Gallorum equitatus crebris et improvisis incursibus ad Caesaris castra appropinquabat. Itaque Caesar adventum hostium timebat, quia peditatus noster impetui barbarorum resistere non valebat nec ex castris evadere. Castris proxima erat silva, densa quercubus et fagis: sic equitatus hostium, post impetum adversus nostros, receptum inter densas silvae arbores habebat. Alterum castrorum latus flumine alto ac violento et duobus (due) lacubus, parvis et luteis, occupabatur. Sic nullo modo nostris militibus exitus ad aperta loca dabatur, quia in omnibus lateribus ab ortu usque ad occasum solis hostes parva manu equitum omnia loca custodiebant et nostros arcubus et pilis arcebant, cum exitum facere temptabant.

Traduzione

L’esercito dei Romani  era in apprensione per forte e grave timore, perché la cavalleria dei Galli si avvicinava all’accampamento di Cesare con incursioni improvvise e frequenti. Pertanto Cesare temeva l’arrivo dei nemici, poiché la nostra fanteria non poteva resistere all’assalto dei barbari, né poteva uscire fuori dall’accampamento. Vicina agli accampamenti era un bosco fitto di querce e faggi: così la cavalleria dei nemici, dopo l’assalto contro i nostri, trovava rifugio tra i fitti alberi del bosco. L’altro lato dell’accampamento era occupato da un fiume profondo e violento e da due stagni piccoli e fangosi. Così ai nostri non era permessa in nessun modo l’uscita in luoghi aperti poiché in ogni lato dal sorgere fino al tramonto del sole i nemici con un piccolo esercito di cavalieri sorvegliavano ogni luogo e con archi e giavellotti  contenevano i nostri quando tentavano di fare una sortita.