La statua di Esculapio portata a Roma

Testo

Romanus senatus, quia in urbe gravis pestilentia saeviebat, oraculi monitu, decem (dieci) legatos cum Quinto Ogulnio ad Aesculapii templum in Graeciam miserunt ut dei effigiem in Italiam deportarent et finem rebus adversis facerent (mettessero). In templo apud Epidaurum urbem ingens simulacrum Aesculapii erat, mirae speciei. Cum legati Romanorum in templum intraverunt, ad simulacrum dei anguis, venerabilis potius quam (più che) horribilis speciei (aspetto), venit et postea cum simulacro in navem ascendit et apud tabernaculum (cabina) Ogulnii stetit. Ut navis ad Tiberim pervenit, anguis in proximam Tiberinam insulam desiluit et ibi per multos dies immobilis iacuit. Cum aedem senatus Romanus Aesculapio dedicavisset, pestilentis perniciei exitus fuit.

Traduzione

Il senato romano, poiché nella città infuriava una grave pestilenza, su consiglio dei un oracolo, mandarono dieci messi con Quinto Ogulnio al tempio di Esculapio in Grecia perché trasferissero in Italia la statua del dio  e mettessero fine agli avversi avvenimenti. Nel tempio presso la città di Epidauro era una grande statua di Esculapio, di aspetto mirabile. Quando i delegati dei Romani entrarono nel tempio, un serpente, degno di rispetto più che di aspetto orribile, venne alla statua del dio e successivamente salì sulla nave insieme alla statua e restò immobile vicino alla cabina di Ogulnio. Quando la nave giunse al Tevere, il serpente saltò giù nella vicina isola Tiberina ed ivi giacque immobile per molti giorni. Appena il Senato romano ebbe dedicato un altare ad Esculapio vi fu la fine della pestilenza.