Fine della prima guerra punica

Cum essent consules Caius Lutatius Catulus et Aulus Postumius Albinus, anno belli Punici vicesimo tertio, Catulus ex Italia ad Siciliam cum trecentis navibus solvit. Contra Romanos Carthaginienses quadringentas naves paraverant. Cum apud Lilybaeum, Siciliae urbem, duae classes fortissime pugnavissent, Romani sexaginta tres naves Afrorum ceperunt, centum viginti quinque merserunt, tredecim milia hostium necaverunt, infinitam omnis generis praedam in suam potestatem redegerunt. Ex sua classe duodecim tantum naves desideraverunt (persero). Pugnatum est (Si combatté) die sexto ante Idus Martias, anno ducentesimo quadragesimo primo ante Christum natum. Cum Carthaginienses pacem petivissent, Romanus senatus eis imperavit ut tria milia et ducentos talentos annuis pensionibus (con rate annuali) per decem annos persolverent.

Traduzione

Quando erano consoli Caio Lutazio Catulo ed Aulo Postimio Albino, nel ventitreesimo anno della guerra punica, Catulo salpò dall’Italia verso la Sicilia con trecento navi. Di fronte ai Romani i Cartaginesi schierarono quattrocento navi. Quando le due flotte combatterono impetuosamente presso Lilibeo, città della Sicilia, i Romani catturarono sessantatré navi degli africani, ne affondarono centoventicinque, uccisero tredicimila nemici, si appropriarono di tantissimo bottino di ogni genere. Per parte loro persero soltanto dodici navi. Si combatté nel sesto giorno prima delle Idi di Marzo, nell’anno duecentoquaranta a.C. Poiché i Cartaginesi chiesero la pace, il senato Romano ordinò loro di pagare tremila duecento talenti con rate annuali per dieci anni.