La Gallia in rivolta

Caesar, cum Vercingetorigis equitatum fugavisset, circiter tria milia hostium interfecerat, apud Alesiam castra posuerat et oppidum validissimis munitionibus circumvallare instituerat. Tum Galli concilium universae nationis indicunt et quingenos pedites ac centenos equites minoribus civitatibus imperant. Haeduis triginta quinque milia hominum imperant; parem numerum Arvernis; Sequanis autem, Senonibus, Carnutibus duodena milia. A Bellovacis petunt decem milia peditum et mille equites, totidem a Lemovicibus, octona milia a Parisiis et Helvetiis, sena a Nerviis et Morinis, triginta ab universis civitatibus, quae (le quali) Oceanum attingunt. Maxima fuit universae Galliae consensio et omnes intra tricesimum diem imperata faciunt, in Haeduorum fines duo milia et quingentos equites, ducenta milia peditum cogunt, et cum tribus milibus equitum et ducentis milibus peditum ad Alesiam oppidum contendunt.

Traduzione

Cesare, dopo aver messo in fuga la cavalleria di Vercingetorige, aveva ucciso circa tremila nemici, aveva posto il campo presso Alesia ed aveva stabilito di circondare la città con robustissimi trinceramenti. Allora i Galli indicono il congresso di tutta la nazione e richiedono alle città minori cinquecento fanti e cento cavalieri ciascuno. Agli Edui chiedono trentacinquemila uomini; stesso numero agli Arveni; ai Sequani poi, ai Senoni, ai Carnuti dodicimila ciascuno. Dai Bellovaci vogliono diecimila fanti e mille cavalieri, altrettanti dai Lemovici, ottomila ciascuno dai Parisii e dagli Elvezi, seimila ciascuno dai Nervi e dai Morini, trentamila da tutte quante le città che confinano con l’Oceano. L’adesione di tutta la Gallia fu massima e tutti entro trenta giorni eseguono gli ordini, concentrano nei confini degli Edui duemila e cinquecento cavalieri e duecentomila fanti, e con tremila cavalieri e duecentomila fanti si dirigono alla città di Alesia.