Arminius, princeps Cheruscorum, cum per nonnullos annos in exercitu Romano militavisset et civitatem (diritto di cittadinanza) adeptus esset (ottenere), in patriam regressus (ritornare), brevi tempore fortitudine et prudentia (intelligenza) magnam inter suos auctoritatem consecutus erat (raggiungere). Cum autem Augustus legiones, quibus praeerat (comandare) Quintilius Varus, in Germaniam misisset ut ibi barbarorum seditiones coerceret (sedare), Arminius, […]
Categoria: Secondo Anno
Un fiume di vino (pag. 360)
Subito, cum sol illusceret, videmus non procul insulam eminentem atque silvestrem. Appulsi et egressi, per silvam progredimur stadia circiter a mari tria et videmus columnam ex aere factam, Graecis inscriptam litteris, sed obscuris et exesis, in hanc sententiam: «Hucusque Hercules et Bacchus pervenerunt». Prope autem erant vestigia (resti di statue) duo in petra, alterum triginta […]
L’imperatore Otone (pag. 360)
Marcus Otho imperator a prima adulescentia prodigus ac procax fuit adeo ut saepe flagris obiurgaretur a patre. Ferebatur vagari noctu solitus esse et, si quem invalidum aut potulentum obvium invenisset, eum corripere et, in distento sago impositum, in sublime iactare. Facile summum inter Neronis amicos locum tenuit ob congruentiam morum. Provinciam Lusitaniam per decem annos […]
Costumi degli indiani (pag. 360)
Indorum habitus moresque genere et natura diversi sunt. Lino alii vestiuntur et lanis arborum, alii ferarum aviumque pellibus, pars nudo corpore incedunt. Quidam animalia occidere eorumque carnibus vesci nefas putant; alii piscibus tantum aluntur. Quidam parentes et propinquos, priusquam annis et macie conficiantur, velut hostias caedunt eorumque visceribus epulantur; ubi autem senectus eos vel morbus […]
Un sedicente filosofo
Ad Herodem Atticum, consularem virum ingenioque amoeno (spiritoso) et Graeca facundia praeclarum, adiit palliatus quidam barbaque prope ad pubem porrecta, ac petivit ut nummos sibi daret. Tum Herodes eum interrogavit quisnam esset. Atque ille, vultu sonituque vocis obiurgatorio, philosophum se esse dixit. «Video – inquit Herodes – barbam et pallium, philosophum non video. Quaeso autem […]
Cicerone e l’assemblearismo
O morem praeclarum disciplinamque egregiam a maioribus nostris acceptam, qua res publica nostra regitur! Nullam enim nostri sapientissimi et sanctissimi (venerabilissimi) maiores vim continuam in re publica esse voluerunt. In Graecia, contra, nunc omnes civitates contione plebis in theatro sedentis cum temeritate (sconsideratamente) administrantur. Itaque vetus illa et praeclara Graecia, quae quondam opibus, imperio, gloria, […]
La cornacchia e i pavoni
Ne nobis libeat gloriari alienis bonis, sed potius vitam nostro habitu (condizione naturale) degamus, Aesopus hoc exemplum tradidit. Graculus quidam, tumens inani superbia, sustulit e terra pennas, quae de pavone deciderant, et se ornavit. Deinde, novo ornamento confisus, se immiscuit pavonum gregi, qui de illius impudentis corpore pennas non suas eripuerunt et eum rostris fugaverunt. […]
Una torre mobile
Turres dicuntur machinamenta, ex trabibus tabulatisque compacta et, ne tantum opus hostili concremetur incendio, diligentissime ex crudis (bagnati) coriis vel centonibus (sacconi) communita. Proceritas autem tanta est ut machinae non solum muros, sed etiam turres lapideas moenium altitudine superent. Eis plures rotae mechanica arte subduntur, quarum lapsu volubili tota magnitudo movetur. Magnum periculum defendentibus est, […]
La libertà dello spirito
Unusquisque nostrum servus putandus est non ex (in base a) fortuna sed ex ingenio, quia saepe ii, qui servi sunt, dominos suos ingenio ac doctrina superaverunt. Diogenes, cum a libertate in servitutem decidisset et venisset (da veneo = essere venduto), rogatus ab emptore quid artificii novisset: «Novi» inquit «hominibus liberis imperare». Tunc ille, tam liberam […]
Uno strano modo di osservare la legge
Zaleucus ille, qui primus Graecorum legislatorum habitus est, civitatem Locrensium saluberrimis atque utilissimis legibus muniit, quarum postea duritiem ipse expertus est. Nam filius eius, cum adulterii crimine damnatus esset, secundum ius a patre constitutum debebat utroque oculo privari. Cum vero omnis civitas ab eo postularet ut poena adulescentulo remitteretur, Zaleucus, cum aliquanto repugnavisset, ad ultimum, […]