Apollo punisce i Greci

TESTO Agamemnon, quem Graeci, in Asiam profecturi ut iniuriam raptae Helenae ulciscerentur, ducem sibi delegerant, arrogantem et superbum se praebuit. Nam ab eo Chryses, Apollinis sacerdos, qui, cinctus frontem sacris infulis et genas lacrimis perfusus, venerat ut filiam suam, virginem sedecim annorum, captivam reposceret, arroganter et impie repulsus est. Non enim Agamemnonem puduit senem, candidum […]

Approfondisci

Un popolo di contadini

TESTO Quae vita beatior esse potest quam eorum, qui agrorum culturae dant operam? Apud veteres Romanos summi viri, qui rei publicae praefuturi erant quasi ad gubernaculum navis sedentes, in agris multum operae temporisque consumpserunt. In agris plerumque aetatem agebant senatores et rure in senatum arcessebantur, cum aliquid grave (di importante) statuendum erat. Marcum Atilium Regulum […]

Approfondisci

La ribellione della Spagna

Testo Anno sescentesimo septuagesimo quinto ab Urbe condita, cum Lucius Sulla re publica potitus esset, in Hispania novum bellum ortum est. Nam a Sertorio, qui partibus Marianis faverat, et sibi timebat eandem fortunam ceterorum qui Sullae obstiterant et ab eo interempti erant, omnibus civitatibus Hiberiae persuasum est ut arma contra Romanos susciperent. Contra eum missi […]

Approfondisci

Alessandro uccide Clito

TESTO Sollemni die Alexander praefectos et amicos ad convivium convocaverat, ubi, cum inter ebrios orta esset mentio de Philippi rebus gestis, ille praeferre se patri rerumque suarum magnificentiam ultra modum extollere coepit. Ei tamen glorianti omnes convivae, adulaturi, adsentiebant, praeter unum Clitum, qui, aetati suae et veteri amicitiae regis confisus, memoriam Philippi tuebatur eiusque gestas […]

Approfondisci

L’ira di Plutarco

TESTO Plutarchus ille, rerum scriptor excellentissimus, qui suae aetatis hominibus ingenio praestitit, quique assidue philosophiae studebat, servum malum et contumacem habebat. Cum hic quondam malum facinus (azione) commisisset, dominus iussit eum tunica exui loroque caedi. Cum ille a conservo verberaretur, querimonias magna voce iactabat fletusque cum lacrimis effundebat, ut animum domi commovere posset; postremo, cum […]

Approfondisci

Epaminonda e i suoi maestri

De Epaminondae institutione haec lectoribus praecipere utile videtur, ne alienos (stranieri) mores ad suos referant. Scimus enim musicem Romanorum gravitatem non decere, saltare etiam in vitiis poni; quae omnia discere Graecos non pudebat. Cum ergo exprimere vitae Epaminondae imaginem velim, nihil praetermittam, quod pertineat ad eam declarandam. Quare dicemus quibus disciplinis et a quibus magistris […]

Approfondisci

Un carceriere e boia che vuole la mancia

Includuntur in carcerem condemnati. Parentes quoque prohibentur adire ad filios, prohibentur liberis suis cibum vestitumque ferre. Patres hi, quos videtis, iacebant in limine, matresque miserae pernoctabant ad ostium carceris ab extremo conspectu liberorum exclusae. Aderat ianitor carceris, carnifex praetoris, mors terrorque sociorum et civium, lictor Sextius, cui ex omni gemitu doloreque certa merces comparabatur. Sextium […]

Approfondisci

Religiosità di Agesilao

Agesilaus Lacedaemoniorum rex religiosissimus fuisse traditur. Ei Atticam invasuro obsistere conati sunt Athenienses et Boeotii ceterique eorum socii, quos omnes ille apud Coroneam vicisse traditur. Huius victoriae longe maxima fuit laus quod, cum plerique victi ex fuga in templum Minervae confugissent et milites quaererent quid vellet de iis fieri, ipse, cum iratus videretur iis, qui […]

Approfondisci

Arroganza di un ambasciatore romano

Cum Antiochus, Syriae rex, Ptolemaeum saepe bello lacesseret, Caius Popilius a senatu missus est ut eum a proposito coerceret. Ad quem cum venisset Romanus, ei prompto animo et amicissimo vultu rex dexteram porrexit; ille, contra, invicem suam porrigere noluit, sed ei tabellas, in quibus senatus consultum continebatur, tradidit. Quibus lectis, Antiochus poposcit ut sibi de […]

Approfondisci